Dag 9...Easy Rider....

Alhoewel een groot aantal mensen de titel van vandaag niets zegt, toch maar een link gemaakt naar de vrijheid die je geniet als je op een scooter/motor zit. Niet dat wij enigszins lijken op Peter Fonda danwel Dennis Hopper, toch heb we wel vandaag wel dat gevoel gehad (zie foto's).

Op een 50 cc Suzuki, (top 80 km.uur), de buurt onveilig maken is toch wel lol eigenlijk. Maar goed vanochtend op pad met dat ding, twee van de Andre van Duin pispotten op het hoofd. De ellende is dat je geen normale wegen kaart kan krijgen (en we hebben echt elke mogelijkheid in Hoi An afgelopen) en dat we dus op een beperkt kaartje de wildernis ingingen. Op zich geen probleem, maar als op een gegeven moment autotochttonen je aanhouden met de vraag waar je in hemelsnaam naar onderweg bent dan ga je je toch afvragen of dit wel goed gaan komen. Maar we hebben wel de mooiste plekjes gezien, kokosnoten palmen park in de zee.(een of andere autochtoon wilde in graag in zijn zeer labiele boot een rondtocht doen door dat park, waar de amerikanen blijkbaar nogal wat bommen zijn kwijtgeraakt, leek ons ,ondanks de prijs van 1 Euro niet een echt goed idee. Dus maar doorgereden....)

Echt een prachtgebied (zie foto) waarna we zijn neergestreken bij de Blue Flag voor de lunch (zoals gewoonlijk ging de klandizie die dag met 100% omhoog (er was geen hond, nee Marco ook niet op de grill).

Maar toen we lokale specialiteit bestelden : Cau Lau (dikke rijstnoedels met varkensvlees en croutons, taug en kruiden (met name koriander en miont) geserveerd in een boulllon) moest de een van de familie leden snel op een brommer stappen om de noodles ergens anders te scoren. Het was wel erg leklker. By the way die Vietnamesen zijn expert in het maken van fruit(drink) mxen, echt de meest achterlijke combinaties van vruchten in een smakelijk geheel.

S''middags de rest rondom Hoi An afgecrossed met onze Suzuki,langs een potterij dorp gereden waar Annemarie haar passie voor de verzorging van oudere mensen weer plezierig kon toe passen ,(zie foto) en we daarna met een paar kilo meer aardewerk terug gingen.

Aan het einde van de dag nog even vlug met de Suzuki (en nog 45 andere gekken) op een te kleine boot naar het eiland Kim Kan gevaren waarop zich blijkbaar sinds eeuwen een groep Vietnamezen heeft verschanst die het leuk vinden om met een beitel en een stuk ijzer, allerlei beelden uit een boomstronk te maken. Erg leuk,maar dat die gasten geen problemen met hun knieeen danwel heupen hebben is wel erg verwonderlijk.

Daarna terug naar huis met de boot, de Suzuki inleveren , zwemmen en de stad in voor een hapje lokale vietnamees. Heerlijke springrolls (die moet je hier zelf maken aan tafel) en daarna de specialiteit White roses (banh bao bahn vac). (gestoomde deegkussentjes van kleefrijstmeel en tapiocazetmeel,met een vulling van fijngehakte garnalen die in vissaus worden gedompeld).Op zich wel smakelijk.

Lekker naar huis geslenterd , een paar Galeries met kunst afgelopen, mooi spul, maar toch wel boven ons budget.

Lekker slapen nu en dan morgen op weg naar onze nieuwe avontuur...

Tot morgen..