Dag 8... In de wolken

Tsja een week onderweg, en terugkijkend, een ander land dan China met een wat meer rommelige organisatie, groot verschil tussen rijk en arm (weet eigenlijk niet of er ook een groot verschil in "gelukkig zijn" is, denk het niet), heerlijke culinaire wereld, een taal waar je helemaal niets van maakt. (blijkbaar al heb je het goede woord gevonden, dan blijken ze zes tonaties voor elk woord te hebben met volledig verschillende betekenis) daar gaan we dus niets van maken, blijft nu beperkt tot dank u, aub en ja en nee. De rest is engels, een glimlach en een hoop gebaren. Giga veel cultuur, en dingen om te zien echt vriendelijke mensen met een ongekend service niveau.

Goed terug naar vandaag, Mike VII kwam ons ophalen in een bus waar je wel een kleuterklas in kwijt kan, maar dan zit je daar zielsverlaten op de tweede rij met ons tweetjes, en voorin Mike VII. Vanuit Hue naar het noorden gereden, gaat het me toch een partij regenen, en dan veranderd dat land van een zonnig lachend land, in een middeleeuwse modderpoel, waar iedereen op een scooter (weliswaar met een kleurige poncho) zit al toeterend staande probeert te houden. Nu waren we op weg naar de Wolkenpas (lekkere toepasselijke naam, is waarschijnlijk gekozen omdat het hier gemiddeld 3000 mm regen per jaar valt) en inderdaad in de wolken. Wel mooie uitzichten op zee, stranden en regenwouden.(foto)

Daarna afgedaald tot in het dal, en op weg naar Danang, het weer knapt weer op en het wordt bloedje heet. (en een partij vochtig, als je 100 meter loopt dan heb je behoefte aan een verschoning)

Toen op weg naar de de Marblemountains, blijken 5 kalkstenen molshopen te zijn waar rondom een aan groot aantal marmerbeeldhouwers zich als sinds tijden gek staan te bikken, slijpen en polijsten van grote brokken marmer (zie foto), met als resultaat mooie kunst (afhankelijk van je smaak). Je kan we ook als vast je grafsteen bestellen, vonden we nog een beetje vroeg, maar we hebben wel zijn emailadres...

Op die molshoop kon je ook naar boven, of met een lift of lopend. Keuze was simpel voor 0,80 Euro gaan wij niet 450 treden bij 35 oC beklimmen. Andere mensen wel, zoals die belg die we tegenkwamen en die zei dat zij wel Fier was om te klimmen. Bovenaan gekomen kwam er een belgisch lijk aan....

Goed daar wat grotten (Foto) en tempels (ze bouwen die dingen echt overal) bezocht en toen weer (doorweekt) op weg naar onze bestemming.

Hoi An, een pareltje van geconserveerde historie, staat nu onder de Unesco vlag. Rijden we door dat dorp heen, zien we meer Europeanen, amerikanen en australiers in een straat dan de hele vorige week bij elkaar. (lijkt wel het Valkenburg van Midden Vietnam).
Maar goed, beginnen ze gelijk met het aanbieden van op maat gemaakt kostuums en jurken, effe geen zin in. (komt misschien later nog wel terug).

Effe wat geslenterd en toen maar in het zwembad van het hotel gedoken voor wat verfrissing. Cocktail erbij (Happy hour van 12.00 tot 19.30, dat noem ik meer een Happy afternoon). en dan wachten tot het donker wordt (18.15)

S' avonds terug naar het dorp gewandeld en een restaurant Mango geprobeerd, goed eten, service wat minder. Toen nog een verrassing geboekt voor donderdag (lezen jullie dan wel)....

Ok terug in het hotel,verhaaltje schrijven, cointreautje en morgen weer fris op. Dan gaan we een scooter(s) huren en de buurt onveilig maken (voor zover dat hier nog mogelijk is)

See you tomorrow..