Dag 17....Strange smells and sounds....

Vanochtend van plan uit te slapen, maar goed daar kwam niets van terecht. Om 07.30 lekker gaan hardlopen, en onderweg een scooter gescoord voor drie dagen.

Die scooters zijn trouwens wel een apart verhaal, het zijn allemaal 125 cc machientjes, die zo'n 80 km/uur halen. Echter je moet wel in het bezit zijn van een vietnamees rijbewijs...(en dat hebben we niet) De politie regels (als ze die hebben) zijn als volgt, als je zonder helm rijdt dan pakken ze je op, gaat de scooter in een loods voor 60 dagen en gaat dan terug naar de eigenaar. (dus dat kost je dus 60 dagen huur...a 7 US $ per dag). Als je maar een helm draagt dan kraait er geen haan naar... dus wij zijn wel heel consequent in het dragen van die pispotten.

Aangezien we even moeten omschakelen van 24 uur cultuur naar 24 uur ontspanning, zijn we maar even op onze scooter naar de het stadje in de buurt gereden. Dat heet Phan Thiet..

Daar waren we gisteren ook al door gereden, en vandaag hadden we dezelfde ervaring. Er hangt een geur in die stad waarvan je niet weet of je die nu lekker vind of smerig. Na wat te hebben rondgereden kwamen we er achter dat deze plaats de grootste producent is van Nuoc Mam (17 miljoen liter per jaar)..
OK dat was de verklaring voor de geur, rijden we daarna langs een fabriek waar ze dat spul maken en verkopen. Wij zijn nogal nieuwsgierig aangelegd, dus daar naar binnen gestapt. Engels niveau -2 , dus handen en voeten werk. Er achter gekomen dat er veel kwaliteiten NM zijn (meestal 20 %) maar de creme de la creme is dan 45 %. (geen idee waar dit percentage voor staat..). Dus voor onszelf en culinair geïnteresseerden hebben wij een tiental kleine flesje aangeschaft van dit 45 % spul...) (ook in de koffer terug)

Maar goed dan heb je het gekocht dan wil je wel weten hoe ze het maken, aan dat beste mens gevraagd of we de fabriek konden bezoeken en ja, geen probleem,ze wees naar een gebouw er achter. Lopen we daar naar binnen (blijkbaar de afvul afdeling) (Harry & Simone, HACCP hebben ze echt nog nooit van gehoord) waar we een klein legertje op kartonnen dozen slapende vietnamezen aantreffen. Paniek in de tent, iedereen springt op,naar gewekt uit hun middagslaap, en kijken ons wezenloos aan. Na wat heen en weer gebaar was het duidelijk dat onze aanwezigheid niet op prijs werd gesteld. Stiekem nog wat foto's gemaakt en retour naar onze scooter....

Dan Nuoc Man maakt men dus door een onbekende hoeveelheid, onbestemde vis te nemen, daaraan een grote hoeveelheid zout aan toe te voegen en het geheel 18 maanden te laten fermenteren (ander woord voor rotten). Geen idee hoe ze dan vervolgens het spul opzuiveren maar dan kan je dus daarna kopen. En het is echt lekker, staat stijf van de Umami...

Terwijl we dit verhaaltje schrijven worden we omringd door een klein legertje van kikkers, op zich geen issue, maar deze boys zijn van het formaat 4 cm groot met van die opblaas wangen van 10 cm. Dit zijn dus brulkikkers, echt niet normaal wat die voor herrie kunnen produceren.

Vandaag een paar buitjes gehad, waar het dus echt gewoon loeihard regent. Niet een beetje nee, gewoon alle bakken open en storten maar.

Goed morgen gaan we toch maar even naar die zandduinen (als het niet regent) op onze scooter, en daarna gaan we een massage doen. Geen idee welke, ze hebben een hele menukaart bij de vele massage tenten hier.

Tot morgen